28 Mart 2019 Perşembe
Sidonia von Borcke (1548-1620), Pomeranyalı bir soylu kadındı ve büyücülük yaptığı gerekçesiyle Stettin şehrinde (günümüzde Szczecin, Polonya) yargılandı ve idam edildi. Ülke genelinde çeşitli kasaba ve köylerde yaşadı. Ölümünden sonra türeyen efsanelerde, femme fatale olarak tasvir edilmiştir ve İngiliz edebiyatında Büyücü Sidonia olarak adı geçmiştir.
Yaşamı
 |
| Kaynak: blackveilgothic |
Kız kardeşi 1600'de öldükten sonra, 1604'te, 1569'dan beri Protestan Reformu'nu takip eden evlenmemiş soyluların ikamet ettiği bir manastır olan Marienfließ Manastırı'ndaki Lutheran Noble Damsels Vakfı'nda ikamet etti.
Bundan önce adı kendisine borçlu olduğu iddia edilen destek ödemeleriyle ilgili birkaç davaya karışmıştı. Davadaki sanıklar, kardeşi Ulrich ve Pomeranya Dükü Johann Friedrich (öl. 1600) idi. Bu davalardan biri Viyana'daki imparatorluk mahkemesinde bile işitilmişti.
Siden, Marienfließ'te yaşarken, manastırın idari personeli ve birlikte yaşadığı birkaç kişi ile özel ve adli tartışma içinde bulundu. 1606'da, manastırın başrahibesi Magdalena von Petersdorff tarafından sürdürmekte olduğu Unterpriorin görevinden alınır, ancak Pomeranya Dükü XIII. Bogislaw'a, işten çıkarılması ile ilgili itirazda bulunur.
Bogislaw, anlaşmazlığı araştırmak için Joachim von Wedel başkanlığındaki bir komisyon görevlendirir. Komisyon ile Sidonia arasındaki etkileşim çok geçmeden büyük bir kavgaya dönüşür. Von Wedel, Marienfließ Hauptmann ve Johannes von Hechthausen ile "bu zehirli yılandan kurtulmayı" düşünmek için özel olarak bir araya gelir. Düşmanlık 1606'da XIII. Bogislaw'ın, von Petersdorff'un, von Wedel'in ve von Hechthausen'in ölümleriyle sona erer.
İki yıl sonra, Sidonia yeni başrahibe Agnes von Kleist hakkında şikayetçi olur. Bu şikayetler Bogislaw'ın halefi II. Philip'i işaret etmektedir. Selefi gibi, Philip de şikayetleri araştırmak için Sidonia tarafından getirilen önceki davalarda yer aldığında aşağılanmış bir akrabası olan Jost von Borcke başkanlığındaki bir komisyonu görevlendirir.
Yeni komisyon anlaşmazlığı yatıştırmayı başaramaz ve Jost von Borcke, Marienfließ'teki durumu kaos, güvensizlik, lakap takma ve nadiren gerçekleşen şiddet eylemleri olarak nitelendirdi. II. Philip 1618'de öldü ve yerine Dük I. Francis geçti. Jost von Borcke, Francis'in mahkemesinde iyi bir konumda idi ve soruşturma komisyonunun başında kalmaya devam etti.
 |
| Kaynak: alchetron |
Wolde Albrechts, Marienfließ'teki pozisyonunu kaybettikten sonra falcılık yapmaya ve yalvarmaya devam etti. Gençliğinde çingenelerle seyahat etmişti, birkaç kez sürekli olmayan şekilde cinsel ilişkiye girdiği biliniyordu ve gayri meşru bir çocuğu vardı.
Dorothea von Stettin, Marienfließ'in oda arkadaşı Anna von Apenburg'u Sidonia'yı suçlamasında kendisini desteklemeye ikna etti. O zamanki yasa Constitutio Criminalis Carolina'ya göre, Sidonia ve Wolde'u mahkum etmek için iki tanık yeterliydi. Ancak Anna, ifadesini yeminli olarak tekrarlaması istendiğinde suçlama konusundaki ifadesini geri çekti.
Mahkeme
Sidonia von Borcke ve Wolde Albrechts'in davaları Stettin'deki mahkemede yapıldı. Bu mahkemeler iyi belgelenmiştir, Greifswald'daki bir arşivde mahkeme kayıtlarına dair binden fazla sayfanın orijinal belge bulunmaktadır (Rep 40 II N.37 Bd.I-III). Son zamanlarda pek çok Pomeranya dükünün beklenmedik ölümleri ve yaygın batıl inançlar, halkın üzerinde, düklerin ölümünde Sidonia'nın bir parmağı olabileceği izlenimini uyandırmıştı. Bu önyargı, Pomeranya hanedanının nesli 1637'de tükendiğinde güçlendi.
Wolde Albrechts
Wolde Albrechts'in duruşması, Sidonia'nın duruşmasına öncülük etti.
Albrechts 28 Temmuz 1619'da tutuklandı. 18 Ağustos'ta maleficium ve Teufelsbuhlschaft (şeytanla cinsel ilişkiye girmek) ile suçlandı.
İşkence, Magdeburg'daki yüksek mahkeme tarafından 2 Eylül'de meşru bir sorgulama aracı olarak kabul edildi.
7 Eylül'de, Albrechts işkence altında suçunu itiraf etti ve Sidonia ile diğer iki kadınını büyücülük yaptığı gerekçesiyle suçladı. Bu itirafları, 1 Ekim 1619'da başlayan Sidonia davası sırasında tekrarladı.
Marienfließ Manastırı'nda hapsedilen Sidonia, kaçmaya çalıştı ancak başarısız oldu. Daha sonra intihara teşebbüs etti ama bunda da başarısız oldu.
18 Kasım 1619'da Stettin'deki bir hapishaneye aktarıldı.
Aralık ayında kendisine 72 suçlama yapıldı. Bunlardan en önemlileri:
- Yeğeni Otto von Borcke'nin öldürülmesi
- Bir rahibin öldürülmesi, David Lüdecke
- Pomeranya-Stettin Dükü II. Philip cinayeti (öl.1618)
- Marienfließ'in başrahibesi Magdalena von Petersdorff'un öldürülmesi
- Matthias Winterfeld'in öldürülmesi, Marienfließ'te bekçi
- Kardinaller Kurulu Danışmanı Dr. Heinrich Schwalenberg'in öldürülmesi
- Marienfließ'te soylu bir kadın olan Katharina Hanow'un felç edilmesi
- Kahinler ile konsültasyon
- Gelecek ve uzaktaki olaylar hakkında bilgi vermek
- Şeytanla cinsel ilişki (ismi Chim olan Sidonia'nın kedisi gibi hayvanlarla gerçekleştiği iddia edilmektedir)
- "Yahuda Mezmurları" (Mezmur 109) gibi büyülü dualar etmek
 |
| Kaynak: tate |
Ocak 1620'de, Elias Pauli adlı bir adam Sidonia'nın savunucusu olarak atandı. Ölenlerin doğal yollardan öldüğünü gösteren bir savunma sunmasına rağmen, kendisini Jost von Borcke ve diğer yetkilileri suçlayan Sidonia'nın ifadelerinden de ayrı bir savunma sundu.
Duruşmada yaklaşık elli tanık sorgulandı.
28 Haziran'da, Magdeburg mahkemesi Stettin mahkemesinin işkence kullanmasına izin verdi. 28 Temmuz'da işkence uygulandığında, Sidonia suçlamaları itiraf etti. İnfaz alanında kendisine ölüm emri okundu ve vücudu pense ile dört yerinden parçalandı.
Sidonia itirafını reddeder; ancak 16 Ağustos'ta yeniden işkence görür.
1 Eylül 1620'de kesin karar verildi. Önce Sidonia'nın başının kesilmesine, müteakiben vücudunun yakılmasına karar verildi. İnfaz, Stettin'de, değirmen kapısının dışında yapıldı. Kesin infaz tarihi ise bilinmiyor.
