Son Gönderiler
Hindistan'da, bir kadını bir cadı olarak etiketlemek, toprağını ele geçirmek, statü elde etmek ve hatta cinsel etkinliği azaldığı için onu cezalandırmak için kullanılan yaygın bir hile idi. Vakaların çoğunda, suçlanan kadının yardım alması zordu ve ya evini ve ailesini terk etmek zorunda kalır ya da intihar ederdi. Çoğu vaka belgelenmemiştir, çünkü fakir ve okuma yazma bilmeyen kadınların, polis raporlarını dosyalamak için izole bölgelerden gelişmiş bölgelere seyahat etmeleri zordu. Jharkhand eyaletinde mağdurlarla çalışan bir grup Ücretsiz Adli Yardım Komitesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre cadı avcılığıyla suçlananların % 2'sinden azı mahkum edilmiştir.
2010 yılı tahminlerine göre, Hindistan'da cadı olarak öldürülen kadınların sayısını yılda 150 ile 200 arasında ve 1995 ile 2009 arasında toplam 2,500 olarak vermektedir. İnfazlar özellikle Jharkhand'in fakir kuzey eyaletlerinde, Bihar'da ve Chhattisgarh'in merkezi eyaletlerinde çok yaygındır. Cadı avları ayrıca Batı Bengal Hindistan, Jalpaiguri'deki çay bahçesi işçileri arasında da görülmektedir. Jalpaiguri'deki cadı avları pek az gözlenir, ancak çay endüstrisindeki adivasi işçilerinin yaşamlarında büyük strese neden olmaktadır.
Nepal'de cadı avları yaygındır ve özellikle düşük sınıflardaki kadınlara yöneliktir. Büyücülüğe bağlı şiddetin temel nedenleri arasında batıl inançlara yaygın inanış, eğitim eksikliği, kamuoyunda farkındalık eksikliği, okuma yazma bilmeme, kast sistemi, erkek egemenliği ve kadınların erkeklere ekonomik bağımlılığı gösterilebilir. Bu tür şiddetin kurbanları genellikle dövülür, işkence görür, toplum önünde küçük düşürülür ve öldürülür. Bazen, sanığın aile üyeleri de saldırıya uğrar. 2010 yılında, kadın ve sosyal yardım bakanı Sarwa Dev Prasad Ojha, "Batıl inançlar toplumumuzda derinden kök salmış durumda ve büyücülük inancı bunun en kötü biçimlerinden biri" diyerek durumun vehametini açıklamıştır.