Dünya'nın Cadıları

Yakarak öldürme, yanma veya aşırı sıcağa maruz bırakılmanın etkileriyle kasıtlı olarak ölüme neden olan bir işkence yöntemidir. Eski bir cezalandırma yöntemi olarak uzun bir tarihe sahiptir ve birçok toplum bu işkence yöntemini ihanet, kölelerin isyancı eylemleri, sapkınlık, cadılık, kundakçılık (Japonya'da) gibi eylemler ve ensest ya da eşcinsellik gibi cinsel hareketler gibi suç sayılan eylemlerin sonucunda kullanmıştır.

Kaynak: Pyotor Yevgenyevich Myasoyedov

Bu yöntemin en meşhur olanı, mahkumun büyük bir tahta kazığa bağlanması ve altında yanan ateşlerle yanmasına dayalıdır. Buna genellikle kazıkta yanma ya da bazı durumlarda auto-da-fé denir. Kazıkta yanmalarda, eğer alevler büyükse (örneğin, aynı anda birkaç mahkum idam ediliyorsa), ölüm genellikle alevler vücuda ölümcül zarar vermeden önce karbonmonoksit zehirlenmesinden kaynaklanır. Yangın küçük olduğunda, mahkumlar, hipovolemi ölümü, sıcak çarpması ya da hayati vücut parçalarının basit termal ayrışması nedeniyle ölürlerdi.

Aşırı sıcaklığa maruz kalma sonucu ortaya çıkan diğer bazı ölüm şekilleri de bilinmektedir. Örneğin, erimiş metal gibi maddelerin bir kişinin üzerine (ya da boğazından aşağıya ya da kulaklarının içine) dökülmesi ya da ısıtılan metal eşyanın insanların içine sokulması ya da insanların bunlara tutturulması gibi birçok yöntem tarihte uygulanmıştır. Bir işkence yöntemi olarak kaynatılmış bir sıvıya daldırma, yanma sonucu ölümden farklı kabul edilir ve haşlanma yoluyla ölüm olarak sınıflandırılır.